Als ik eerder hulp had gezocht, was het nooit zover gekomen

Van de één op de andere dag kwam mijn leven tot stilstand. Ik die alles kon, kon niks meer.

Het is januari 2017 als ik na 4 weken vakantie weer naar mijn werk moet. Die maandagochtend kan ik niet meer bedenken hoe ik het moet regelen: mezelf aankleden, kinderen klaarmaken voor school, ontbijt maken en naar mijn werk gaan.

Ik zit op de rand van mijn bed en voel de wanhoop over mij heen spoelen. Tranen lopen over mijn wangen.

Snikkend bel ik mijn leidinggevende dat het me niet lukt. Ze stelt voor dat ik nog een weekje extra thuisblijf.

Uiteindelijk duurt het 9 maanden voor ik mijn eerste 2 uur per dag kan werken.

Een burn-out komt niet uit de lucht vallen. Vaak ga je al jaren over al je grenzen. 

Mijn cv

Ik sta in de overlevingsstand, standje 'sterke vrouw'

Al zo lang ik me kan herinneren wil ik het goed doen. Dit is mijn karakterstructuur. Het braafste meisje van de klas. Op school wil ik goede cijfers halen, dat geeft me een fijn gevoel. Ik wil niemand teleurstellen en dat ze trots op me zijn.

In mijn werk komt dit altijd terug. Ik werk hard, het werk is nooit af, ik heb veel verantwoordelijkheidsgevoel. Tot laat werken is meer regel dan uitzondering. Ik vraag me nooit echt af of ik het leuk vind….

Als ik 37 ben, wordt mijn dochter Liz geboren. Mijn grootste wens gaat in vervulling: moeder worden. Kinderen krijg ik niet zomaar. Het kost flink wat mislukte zwangerschappen.

Op mijn 39e gebeurt het wonder: ik blijk zwanger van een tweeling. Mijn jongens Jack en Luke.

En hoe blij ik ook ben, met een peutertje van 2 en twee baby’s is het ook hard doorwerken. Dit trekt een flinke wissel op mijn relatie. Ik verlies mezelf steeds meer in alles wat ik moet.

En langzaam gaat het helemaal mis

Drie kleine kinderen, een relatie die niet goed gaat en een veeleisende baan. In combinatie met hoe ik ben: groot verantwoordelijkheidsgevoel, perfectionistisch, hard werkend, altijd maar doorgaan.

Ik moet sterk zijn, ik moet zorgen, ik moet…. Ik moet zoveel. Ik sta in een overlevingsstand. Door alles te controleren houd ik het vol. Maar ik raak mezelf steeds meer kwijt. 

Mijn tijd gaat op aan werken of aan het gezin. Tijd voor mezelf neem ik niet. Mijn hoofd is altijd druk, ik sta de hele dag aan. Mijn gevoel en emoties stop ik weg. Zelfs als mijn lichaam stop begint te zeggen, negeer ik het.

Ik word vergeetachtig, kan me moeilijk concentreren en ik heb een kort lontje. Als ik in bed lig, voel ik me onrustig en ik kom moeilijk in slaap. Soms heb ik zelfs druk op m’n borst. Dan denk ik dat ik een hartaanval heb, maar het zijn paniekaanvallen.

Ik zie geen uitweg, geen andere manier om mijn leven in te richten. “Dit is het, dus deal ermee”, denk ik.

Uiteindelijk komt daar in 2016 mijn scheiding bovenop. Ik werk meer dan fulltime, de kinderen zijn bijna de hele week bij mij. Ik hou het nog een heel jaar vol en dan neem ik 4 weken vakantie in december.

En dan gebeurt het: ik heb burn-out. Ik kan niks meer. Ik ben veel en veel te ver gegaan en mezelf totaal uitgeput. Mijn oude levensstijl van controleren werkt niet meer, die moet ik loslaten. Maar wie ben ik dan eigenlijk?

Het blijkt een ommekeer

In 2017 kom ik viavia bij een hele goede coach terecht. Zij begeleidt mij in deze intense periode. Ik leer anders omgaan met gedachten, ik zie mijn ‘moeten’ en kan dat loslaten. Langzaam kom ik weer in contact met mijn lichaam en gevoel, met mezelf. Wat wil ík nou eigenlijk? Waar word ik blij van?

Dankzij mijn burn-out zie ik dat ik vroeger ‘in control’ moest zijn om het leven vol te houden. Maar eigenlijk had ik geen regie over mijn eigen leven en mijn beslissingen.

Ik moest het eerst zelf zien, pas toen kon ik veranderen en groeien. 

Ik ben compleet anders naar mijn leven gaan kijken. Wat vind ik nou echt belangrijk? Ik heb rigoureuze financiële keuzes gemaakt zodat ik van 40 uur naar 22 uur werken kan.

Daardoor ben ik veel vaker bij de kinderen. Er komt heel veel rust. Ik ben een leukere moeder en vriendin.

Pas achteraf, als je betekenis kunt geven aan de dingen die je overkomen, realiseer ik me dat deze burn-out de ommekeer in mijn leven is.

Zo.... tijd voor iets luchtigers!

Mensen die mij goed kennen, weten dat ik dingen vol overgave doe. Dat ik dit doe vanuit liefde en passie. Ik wil graag geven en zorgen, dat maakt mij gelukkig. Inmiddels kan ik dat zonder mezelf uit het oog te verliezen. Het is lekker in balans nu. 

Ik geloof dat iedereen zo in balans kan leven. Ook als je het heel druk hebt met kinderen en een baan. Het leven vliegt voorbij. Je kunt maar beter genieten van elke dag en zoveel mogelijk plezier maken.

Hierbij nog een paar weetjes over mij

Hoe zit dat bij jou?!

Waar ik nieuwsgierig naar ben, is wie jij bent, hoe jij in je leven staat? Je leest dit niet voor niets. Je bent ergens naar op zoek. Wil jij ook meer rust en ruimte in je leven? Een hoofd dat niet overloopt van alle to do? Ik kan me dat uit ervaring echt heel goed voorstellen.

En geloof me, ook jij kan het anders doen! Ik help je graag in jouw zoektocht naar jezelf. Samen ontdekken wie jij bent, wat je graag zou willen en wat jou tegenhoudt om dat te doen.

Je bent er klaar voor. En ik help je om een leven te krijgen waarin jij jouw keuzes maakt en jij je eigen tijd bepaalt!

Ik bied je graag een gratis kennismakingsgesprek aan. In een gesprek van 45 minuten kijken we of het klikt tussen ons en hoe ik jou kan helpen. Ik ga voor oprechte en eerlijke samenwerking. Als je denkt dat je er klaar voor bent, neem dan gerust contact met me op.